Tytuł projektu: Wzmocnienie partycypacji polskich organizacji pozarządowych działających na rzecz rozwoju (NGDOs) poprzez ich członkostwo w krajowych i międzynarodowych organizacjach/sieciach parasolowych

Międzynarodowa współpraca rozwojowa przechodzi obecnie poważną zmianą paradygmatu. Na poziomie UE i jej państw członkowskich zaznaczona jest dążeniem do ściślejszego powiązania interesów Wspólnoty z udzielaną pomocą rozwojową (UE Global Gateway), ale także ze zwiększeniem poszerzania grona interesariuszy (Team Europe) i stosowania ułatwień dla dotychczasowych partnerów. Należą do nich organizacje społeczeństwa obywatelskiego, które coraz częściej współpracują w ramach federacji/stowarzyszeń parasolowych, tworząc różnego rodzaju meta-struktury (głównie horyzontalne) i podlegając procesom postępującego „usieciowienia”.

Celem planowanego zadania badawczego jest zbadanie sieci polskich organizacji pozarządowych działających na rzecz rozwoju (ang. NGDOs – non- governmental development organizations) ukształtowanej w ramach federacji pod nazwą Grupa Zagranica, jak również roli tej organizacji parasolowej dla reprezentacji polskich NGDOs w międzynarodowych strukturach o podobnym federacyjnym/parasolowym charakterze (europejska sieć CONCORD)[1]. Badanie opiera się na założeniu, że choć krajowe i międzynarodowe relacje budowane między NGDOs w ramach przynależności do określonych federacji/organizacji parasolowych wiążą się z określonymi trudnościami (finansowanie, konkurencja), to są korzystne dla wzmacniania capacity organizacji i ich wkładu w osiągnięcie Celów Zrównoważonego Rozwoju (ang. SDGs – Sustainable Development Goals). Identyfikacja mocnych i słabych stron przynależności do wybranych sieci, poparta analizą szans i zagrożeń dla współczesnych węzłów sieci organizacji pozarządowych działających na rzecz rozwoju może stanowić istotny wkład do budowania modelu analizy sieciowej dla badań NGDOs na poziomie krajowym i pozakrajowym. Jego implementacja może przyczynić się do wzmocnienia partycypacji tego typu „branżowych” organizacji.

Badania dotyczące „usieciowienia” sektora pozarządowego działającego na rzecz rozwoju nie zostały jak dotąd przeprowadzone. Polski sektor pozarządowy zaangażowany w działania na rzecz rozwoju był przedmiotem zainteresowania ze strony kilku badaczy (G.Chimiak 2016, K.Zalas-Kamińska 2019, K.Jasikowska 2019, E.Drążkiewicz 2020), jednak nie w kontekście interdyscyplinarnego podejścia badawczego o charakterze relacyjnym, gdzie podstawową analizy jest sieć społeczna w postaci federacji/organizacji parasolowej, tj. system złożony z węzłów połączonych relacjami (Wasserman, Faust, 1994). Badania wśród organizacji członkowskich prowadziła również sama Grupa Zagranica, jednak nie były to badania o charakterze naukowym, ponadto miały charakter wybiórczy i dotyczy innych kwestii niż te w proponowanym projekcie; dotyczyły one oczekiwań sektora pozarządowego w zakresie wsparcia ze strony MSZ, w tym wsparcia instytucjonalnego oraz w obszarze finansowania wieloletniego (J.Witkowski, 2016).

---